بـیــا کـــه رایـت مـــنصـور پـــادشـاه رسـیــد

نـویـد فـتـح و بـشـارت بـه مـهـر و مـاه رسید

جـمـال بـخـت ز روی ظـفــر نـقـاب انـداخــت

کــمـال عـــدل بـــه فــریــاد دادخـواه رسـیـد

سـپـهر دور خـوش کـند اکـنـون که مـاه آمـد

جـهـان بـه کـام دل اکـنـون کـه شـاه رسیـد

ز قــاطـعـان طــریق ایـن زمـان شـونـد ایمن

قــوافـل دل و دانــــش کـه مــرد راه رسـیـد

عـــزیـــز مــصــر بـــه رقــم بـــرادران غـیــور

ز قــعــر چــاه بــرآمــد بـه اوج مـــاه رسـیـد

 کـجـاسـت صـوفی دجـال وش ملحد شکل

بـگـو بـسـوز کـه مـهـدی دیـن پـنـاه رسـیـد

صبا بگو که چه ها بر سرم درین غم عشق

ز آتــــش دل ســـوزان و دود و آه رســیـــد

ز شـوق روی تـو شـاهـا بـدیـن اسیر فراق

هـمـان رسـیـد کـز آتش بـه برگ کاه رسید

مـرو بـه خـواب کـه حـافـظ بـه بـارگـاه قبول

ز ورد نـیـمـه شـب و درس صبحگــاه رسید

گـردش روز و شـب از تــدبـیر تـوست

شـادی و غــم در کف تقـدیر تـوست

ای که قلب و چشم دیگر گون کنـی

عــالمی را در دمـی افـسـون کـنـی

چــون رسـد پایان زمستان، در بهار

ســر بـــرآرد لالــه هــا و ســبــزه زار

قــطــره را گــویــی کــه از دریــا جـدا

گــــردد و ســــازد بــــنــــای ابـــــر را

بــــــاد را دســتـــــور دادی ابـــــــر را

سـوی کــوه و دشـت سـازد جا بجا

ابـــر را فــرمــان بــاران مــی دهــی

دانــه خـشـکـیـده را جــان مـیدهی

آب را گـویــی روان شــو هــر طــرف

تـا بـنـوشـانـی بــه حـیـوان و عـلـف

شــاخـه افـسـرده احـیـا مـی شـود

غـنـچـه بـا فـرمـان تـو وا مـی شـود

مـی وزد بـر شـاخه های گل نسیم

مـی نـوازد هـر مشـامی را شمیـم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: